Halverwege
Door: J.W.A. Langendijk
Blijf op de hoogte en volg Jan Willem
15 September 2010 | Congo, Democratische Republiek v, Pinga
Omdat ik halverwege deze 'missie' ben, zoals dat in MSF genoemd wordt, een kort berichtje. MSF plaatst mijn verhaaltjes niet. Er waren al genoeg verhalen over Noord-Kivu, vonden ze. Ik ga daar niet over, dus leg me er bij neer, Als je op http://www.azgweblog.nl/?author=13 klikt vind je de verhalen van Alexa ter Horst, die dokterde in het relatief nabijgelegen Mweso. Vooral haar laatste verhalen, toen ze meer mobiele klinieken deed, komen wel wat overeen met mijn belevenissen. Mijn verhalen komen wel weer als ik terug ben. Ik stuur ook vrij regelmatig berichtjes naar huis; de familie is dus redelijk op de hoogte van mijn doen en laten. En wel en wee.
Maar ik laat hierbij dus weten dat het me goed gaat, dat ik denk dat we hier zeer nuttig en goed werk doen, en dat het een eer en genoegen is daaraan mee te mogen doen. Een klein voorbeeldje: om veiligheidsredenen (MSF is echt héél voorzichtig met ons) konden we eens twee weken niet naar een dorp waar we anders twee keer per week een mobiele kliniek 'doen'. De tweede week overleden er 4 mensen aan malaria! (En anders hooguit 1 per twee maanden: we zitten hier niet voor niets.)
Pinga, de plek waar ik zit, is vreselijk prachtig.
* vreselijk: het is hier oorlog. Daar heb ik persoonlijk geen last van: ze schieten niet op ons, en zeker niet op mij. En ik schrik alleen nog maar van knallen als die dichterbij klinken. Maar wat je ziet en hoort is uiterst onaangenaam. Omdat het hier al zo lang oorlog is verliezen mensen het gevoel van wat goed en kwaad is, en dat geweld eigenlijk niet normaal zou moeten zijn. Eigenlijk zijn Congolezen, althans degenen die ik ontmoet, vriendelijke, erg beleefde mensen, die etiquette zeer op prijs stellen. En dan toch de hele tijd gruwelverhalen die zich om ons heen en in het echt afspelen: slavernij, mensenroof, moord en verkrachting. Onbegrijpelijk, maar dagelijkse kost.
Als U weer eens een verhaal uit en over Oost-Congo hoort of leest, weet dan dat het vast niet overdreven is, waarschijnlijk was het in het echt nog veel erger.
* prachtig: de natuur is overweldigend. We zitten hier letterlijk in het oerwoud, en dat is mooier dan ik me had kunnen voorstellen. De vlindertuin van het Noorder dierenpark en Burgers' Bush blijken redelijk betrouwbare nabootsingen te zijn. Maar dan vééél groter, geen dak (dus als je in een open stukje bent felle zon, en als het regent natter dan kletsnat), geen asfalt wandelpaden, en wat warmer en vochtiger. Veel meer vlinders, vogels en insectengeluiden. Andere dieren zijn er ook, maar ik zie door de bomen het bos nog wel, maar de beesten daarin niet.
Kortom: ik heb het zeer naar mijn zin hier; ik heb alweer het gevoel reuze geboft te hebben met de plaats waar ik zit en het team waar ik deel van mag uitmaken.
HgrJW.
Maar ik laat hierbij dus weten dat het me goed gaat, dat ik denk dat we hier zeer nuttig en goed werk doen, en dat het een eer en genoegen is daaraan mee te mogen doen. Een klein voorbeeldje: om veiligheidsredenen (MSF is echt héél voorzichtig met ons) konden we eens twee weken niet naar een dorp waar we anders twee keer per week een mobiele kliniek 'doen'. De tweede week overleden er 4 mensen aan malaria! (En anders hooguit 1 per twee maanden: we zitten hier niet voor niets.)
Pinga, de plek waar ik zit, is vreselijk prachtig.
* vreselijk: het is hier oorlog. Daar heb ik persoonlijk geen last van: ze schieten niet op ons, en zeker niet op mij. En ik schrik alleen nog maar van knallen als die dichterbij klinken. Maar wat je ziet en hoort is uiterst onaangenaam. Omdat het hier al zo lang oorlog is verliezen mensen het gevoel van wat goed en kwaad is, en dat geweld eigenlijk niet normaal zou moeten zijn. Eigenlijk zijn Congolezen, althans degenen die ik ontmoet, vriendelijke, erg beleefde mensen, die etiquette zeer op prijs stellen. En dan toch de hele tijd gruwelverhalen die zich om ons heen en in het echt afspelen: slavernij, mensenroof, moord en verkrachting. Onbegrijpelijk, maar dagelijkse kost.
Als U weer eens een verhaal uit en over Oost-Congo hoort of leest, weet dan dat het vast niet overdreven is, waarschijnlijk was het in het echt nog veel erger.
* prachtig: de natuur is overweldigend. We zitten hier letterlijk in het oerwoud, en dat is mooier dan ik me had kunnen voorstellen. De vlindertuin van het Noorder dierenpark en Burgers' Bush blijken redelijk betrouwbare nabootsingen te zijn. Maar dan vééél groter, geen dak (dus als je in een open stukje bent felle zon, en als het regent natter dan kletsnat), geen asfalt wandelpaden, en wat warmer en vochtiger. Veel meer vlinders, vogels en insectengeluiden. Andere dieren zijn er ook, maar ik zie door de bomen het bos nog wel, maar de beesten daarin niet.
Kortom: ik heb het zeer naar mijn zin hier; ik heb alweer het gevoel reuze geboft te hebben met de plaats waar ik zit en het team waar ik deel van mag uitmaken.
HgrJW.
-
15 September 2010 - 21:14
Janny Bakker:
Jan W wat fijn dat je weet dat je op je plaats bent en dan werk je met plezier, ik weet wij kunnen ons hier niet inleven wat jij daar ervaart rn voelt maar, ongetwijfelt zal het je denk wereld ook veranderen, het zal steeds moeilijker worden denk ik om hier in het rijke westen te moeten leven, maar thuis bij je vrouw en kinderen is ook weer fijn het is je roots.
Ik wens je nog een goede tijd toe,ook je medemens waar je liefde naar uit gaat, onder Gods onmisbare liefdevolle zegen.
Met een hartelijke groet uit Menaldum Janny bakker. -
16 September 2010 - 09:12
Rob Leemans:
Ik denk dat je onderhand wel een brede kijk op de mensheid krijgt met je ervaringen in het "geciviliseerde" westen en je ervaringen in Afrika en alles wat daarmee samenhangt.
Overigens ga ik binenkort weer voor bijna 3 maanden naar Kandahar (Afghanistan).
Heel veel sterkte!
Groeten,
Rob
-
16 September 2010 - 10:26
Jolien:
Lieve JW,
Fijn om van je te horen en vooral dat het je goed gaat.
Het lijken me fantastische belevenissen, terwijl je ook nog het gevoel hebt goed te doen....
Ik zou het haast ook wel eens willen zien daar, maar dan zonder menselijke moord en doodslag en zo
-
16 September 2010 - 10:27
PS Jolien:
overigens vind ik het heel matig dat MSF je verhalen niet plaatst!
jammer jammer
dan moeten ze zeker te veel censuristen in dienst hebben.. -
17 September 2010 - 12:13
Nellie:
Dag Jan Willem,
Erg fijn iets van je te horen en nog beter: te lezen dat het gaat goed met je gaat!
De gruwelverhalen komen ook hier incidenteel op het nieuws maar jij ziet en spreekt de mensen en dat maakt natuurlijk veel indruk. Je doet (weer) heel goed werk en is het dus niet voor niets (denkend aan het boek van Linda Polman). Wat zal het voor jou een cultuurschok zijn wanneer je je weer bevindt in het Friese.
Veel sterkte en succes.
Hartelijke groet,
Nellie
-
18 September 2010 - 19:12
Thea:
Hoi Jan Willem. Gelukkig maar dat je nog kunt genieten van de prachtige natuur als tegenwicht voor al de ellende die mensen elkaar in een oorlog aandoen.
Hartelijke groet, Thea -
19 September 2010 - 08:39
Dick:
Hoi Jan Willem,
Fijn wat van je te horen. We denken aan je! -
22 September 2010 - 10:32
Machiel En Grada:
Hoi Jan Willem,
Regelmatig hebben we het over je en vragen ons dan af hoe het met je gaat. We zijn dan nu ook weer blij te lezen dat je het weer reuze naar de zin hebt. Ondanks alle ellende die je ziet en hoort natuurlijk. Fijn om te lezen dat je goed werk kunt doen. Hier gaat ook alles goed. We zijn gezond en hebben een schitterend leven. We wensen je alle goeds en nog een fijne tijd.
Groet van Machiel en Grada
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
