Eindelijk

Na 30 jaar 'huisartsen' in Beetgumermolen, een onvergetelijk afscheid aldaar eind december, 2 maanden afdeling spoedeisende hulp in het MCL-Leeuwarden om de 'tweede hulp bij ongevallen' te bekijken en mee te maken, volgde ik 3 maanden cursus in Amsterdam. Wat betreft die cursus: het viel me niet mee weer hele dagen in de klas te zitten, en mijn geheugen is duidelijk niet meer wat het geweest is. Maar ik leerde er op een andere manier aankijken tegen gezondheidszorg in minder geprivilegeerde gebieden, en schoolde bij in zaken die zich in Beetgumermolen niet voordoen, zoals malaria, tuberculose en HIV. En vervolgens had ik een paar maanden geplande vakantie in Beetgumermolen, waarvan ik dankzij onze wat tegenvallende zomer wat minder tijd dan ik verwacht en gehoopt had in Eernewoude heb doorgebracht. Maar nu zal ik dan, ruim een maand later dan mijn bedoeling, dankzij bureaucratische verwikkelingen (je krijgt een werkvergunning als je een baan hebt, maar je krijgt pas een baan als je een werkvergunning hebt, en dergelijke cirkelredeneringen), 26 oktober wegvliegen naar Johannesburg, Zuid Afrika, en vandaar doorreizen naar Taung.

De aanvankelijke bedoeling, me door Artsen zonder Grenzen ( MSF) te laten uitsturen, is in ieder geval het komende jaar, van de baan. Ik denk dat ik op dit moment niet te bieden heb wat ze vragen, en zij boden ook niet echt wat ik dacht wel aan te kunnen. Wel is een MSF-uitzending erg dichtbij geweest.

Toen mij, door wat ik op de NTC leerde, al in maart-april duidelijk begon te worden dat MSF mogelijk toch niet zo'n goed idee was, kreeg ik naar aanleiding van verhalen van een cursus-klasgenote contact met een Zuid Afrikaanse organisatie, het 'Rural Health Initiative'. Op mijn eerste verzoek om informatie reageerden ze meteen zeer enthousiast, met het aanbod een plek voor me te organiseren in Taung. Waarom Taung? Ik had daar nog nooit van gehoord, en weet er nog steeds heel weinig van. Het antwoord is simpel: 'Waarom niet?' Want wat kan je nog zeggen als men antwoordt op de vraag waarom ze Taung voor me uitzochten: "They need you there." Natuurlijk: als ik ergens anders wilde kon dat ook, maar dit leek ze, gezien mijn voorgeschiedenis als huisarts het meest passende aanbod voor mij. De klasgenoot van de NTC die me het adres van RHI gaf, zit inmiddels in KwazuluNathal, maar om dat nu een reden te vinden ook naar KwazuluNathal te willen ging me wat ver. En verder ken ik niets of niemand in Zuid Afrika, en heb ik dus ook geen voorkeur om ergens terecht te komen. De contacten met Taung lopen nog steeds zeer gebrekkig tot niet. De contactpersoon die me was toegewezen, blijkt inmiddels ergens anders te werken. Direct telefonisch contact met het ziekenhuis leverde vooral erg veel gekraak van de telefoon op, en de verheugde uitroep 'So you are really coming!', maar betrekkelijk weinig informatie.

Als je solliciteert naar een baan bij de Zuid Afrikaanse overheid moet je zelf voor de benodigde papieren moet zorgen: diploma laten erkennen, inschrijven in het register van erkende dokters, visum en werkvergunning aanvragen. Dat klinkt simpel, maar heeft bij mij dus zo'n vier maanden geduurd. Gisteren was de heugelijke dag dat ik in De Haag het visum in mijn pas kreeg. Hèhè, het avontuur kan beginnen!

Kortom: veel beleefd dit jaar tot nu toe, en over een week dus eindelijk de grote stap voorwaarts, naar het nog grotendeels onbekende, ondanks de toch in mijn ogen redelijk gedegen voorbereiding. Ik ben benieuwd.
Ik zal mijn best doen zo nu en dan, met onregelmatige tussenpozen hier verslag te doen.

HgrJW.



Voor geïnteresseerden nog wat nadere informatie:

· De roepnaam van de cursus die ik volgde is NTC, acroniem voor Nederlandse Tropencursus, maar de officiële naam is een stuk langer: zie http://www.kit.nl/smartsite.shtml?id=1983&ch=FAB . Op de foto staan klasgenoten uit mijn groep.

. Voor het 'Rural Health Initiative' = RHI zie http://www.rhi.org.za/

· Er deden zich enkele MSF-mogelijkheden voor, degene waarover we bijna tot overeenstemming kwamen was een samenwerkings-project van de Belgische en de Spaanse afdeling van MSF in Kabo, in het noorden van de Centraal Afrikaanse Republiek. Ik ben erg ambivalent over het niet-doorgaan daarvan: enerzijds was het de bedoeling met MSF op pad te gaan, anderzijds twijfel ik nog steeds of mijn vaardigheden voldoende waren voor wat ze vroegen, en was de omgeving daar wel erg gewelddadig. (Meer over CAR? Zie de websites van MSF (http://www.artsenzondergrenzen.nl/index.php?pid=678, http://www.msf.be/nl/terrein/landen/afrika/centraal_afrika_news_03.shtml , en http://www.msf.es/proyectos/africa/rca/RepblicaCentroafricana.asp), en als algemene achtergrond ook http://news.independent.co.uk/world/africa/article3030349.ece.)

· Nadere informatie over Taung: Internet leverde mij niet veel meer dan de mededeling dat er nabij Taung een schedel van een soort hominide (vroege tussenvorm tussen mens en aap) is gevonden. En dat het ziekenhuis en de daar werkzame dokter Siwisa in 2006 een prijs kregen voor het opzetten van hun HIV/AIDS-behandel-programma: zie http://www.aidsportal.org/news_details.aspx?ID=2674. Een filmpje van CNN daarover is te vinden op: http://edition.cnn.com/video/#/video/health/2006/12/02/vanmarsh.sa.giving.it.up.cnn . Je ziet dan meteen wat van Taung, en je weet dan vrijwel evenveel als ik. Hierbij ook nog wat plaatjes, die ik van de RHI-site haalde, en twee plaatjes van Google Maps.